Każdy rodzic chce wychować swoje dziecko jak najlepiej i chce, aby w każdej sferze życia układało mu się dobrze, a nawet bardzo dobrze, szczególnie jeżeli dotyczy to pracy i życia zawodowego.
Wybór – dokonywanie wyboru to wyselekcjonowanie kogoś lub czegoś.
W pewnym momencie życia nasze dziecko zaczyna dokonywać samodzielnych wyborów, od bardzo błahych do bardzo ważnych, wtedy następuje pewnego rodzaju konfrontacja rodzica z własnymi dylematami dotyczącymi lęków, kontroli, ograniczeń, projektowania zdarzeń. Boimy się, oczywiście o naszą pociechę, musimy przełamać w sobie pewne wewnętrzne opory, aby akceptować własne wybory dziecka.
Warunkiem podejmowania przez nastolatka trafnych wyborów zarówno zawodowych jak i osobistych jest na pewno miłość rodziców – stała i bezwarunkowa.
Zaufanie, które jest mu bardzo potrzebne oznaczające, że rodzice w niego wierzą, iż da sobie radę, będzie starał się stać takim człowiekiem jakim chce.
Niestety życia dziecka nie da się zaplanować.
Jednym z niepokojów rodzica jest obawa, że dziecko na skutek podejmowania niewłaściwych wyborów zaszkodzi sobie i zniszczy swoją przyszłość. Ważne jest tutaj zapewnienie wparcia i zaufania, co nie oznacza, że dziecko zrobi to co według rodzica jest właściwe, dobre i słuszne.
Ważna jest także rozmowa, w którą zaangażowane są dwie strony, oparta na szczerości, prawdzie, zainteresowaniu. Nie może to być moralizowanie dorosłego, ale dialog budujący przestrzeń na samodzielność oraz wiarę we własne zasoby.
Jednym z takich pierwszych ważniejszych wyborów nastoletniego dziecka jest wybór szkoły ponadpodstawowej, dalszego etapu kształcenia.
Myślenie o przyszłości edukacyjnej i zawodowej rozpoczyna proces podejmowania decyzji.
Decyzja to wybór jednej opcji spośród pewnego ich zestawu, postanowienie podjęcia określonego działania lub jego zaniechaniu.
Proces podejmowania decyzji (proces decyzyjny) obejmuje pewne, powiązane operacje myślowe, uporządkowane w odpowiedniej kolejności, które umożliwiają ocenę sytuacji i wybór wariantu najkorzystniejszego dla nas. Czynnikiem, który uruchamia proces decyzyjny jest sytuacja problemowa,
Podejmowanie decyzji to jedna z ważniejszych umiejętności, rozważamy swoje wybory, uczymy się asertywności, argumentacji, analizujemy. Nie zawsze jest to proces łatwy, szczególnie gdy w rodzinie pomiędzy dzieckiem-nastolatkiem a rodzicem pojawia się rozbieżność i różnica zdań.
Jako rodzice chcemy dla dziecka jak najlepiej, z drugiej strony chcemy, żeby było samodzielne m.in. w dokonywaniu wyborów jak i podejmowaniu decyzji, Co robić?
Specjalnie na takie rozterki, problemy, wykorzystując zarówno moją wiedzę jaki i praktykę doradczą powstała Konsultacja – „WARSZTAT DECYZYJNY”.
Jest to spotkanie NASTOLATKA – RODZICA – DORADCY, który pomoże, wesprze w podjęciu właściwej decyzji tak, aby obydwie strony spotkania były zadowolone.
Dzięki współpracy możemy szybciej i skuteczniej osiągnąć wyznaczone cele, niż w przypadku działań indywidualnych, ponieważ przebiega ona dwukierunkowo, podmioty wzajemnie się uzupełniają, wzmacniają, a owoce podejmowanych działań mogą korzystnie wpływać na młodego człowieka, który również w tej współpracy aktywnie uczestniczy.
Młody człowiek obserwuje swoich rodziców i chętnie ich naśladuje, jeżeli więc widzi współpracę pomiędzy rodzicem a doradcą zawodowym, będzie widział, że przyniesie to efekt w postaci dobrze podjętej decyzji, samodzielnie, jednocześnie przy wsparciu i akceptacji rodzica.
Podstawą wzajemnej pomocy i wsparcia w wspólnej rozmowie doradczej są zasady: współpracy, partnerstwa, podmiotowości.
Podmiotowość to podstawa relacji, dzięki którym na spotkaniu doradczym rozwija się wzajemne zaufanie oraz nastawienie na współdziałanie, natomiast wzajemne oddziaływanie podmiotów (nastolatek, rodzic, doradca) sprzyja powstawaniu nowych rozwiązań, pomysłów, kreowaniu ścieżki edukacyjno-zawodowej. Umożliwia to również zapoznawanie się z troskami, życzeniami jednej i drugiej strony (nastolatek-rodzic).
Korzyści z Konsultacji – „WARSZTAT DECYZYJNY”:
– pogłębienie wiedzy rodzica o swoim dziecku (głównie zasoby m.in.: mocne strony, zainteresowania, wartości, predyspozycje zawodowe), nastolatek otrzymuje zwrotną informację od rodzica,
– uzupełnienie, poszerzenie wiedzy o dalszym etapie kształcenie, informacji o szkołach, zawodach, która będzie pomocna w podjęciu decyzji,
– podnoszenie autorytetu rodzica, wzmocnienie postawy tolerancji, wyrozumiałości, wzajemnej pomocy,
– umożliwienie wyjaśnienia nieporozumień, barier, przeszkód poprzez aktywny i skuteczny dialog
– aktywny udział rodzica w tworzeniu ścieżki edukacyjno-zawodowej, dzięki temu rodzi się poczucie współodpowiedzialności oraz zaangażowania.
Współpraca rodzica i doradcy zawodowego oraz aktywnego w procesie doradczym młodego człowieka ma ogromne znaczenie wychowawcze, poprzez lepsze wzajemne poznanie i zrozumienie, umacnianie pozytywnych relacji pomiędzy dzieckiem a rodzicem, kształtuje to właściwe postawy w procesie decyzyjnym.
Jesteś rodzicem dziecka dokonującego wyboru, stojącego przed podjęciem ważnej decyzji, która jest odmienna od Twojej rodzicielskiej wizji? Kochasz swoją pociechę, chcesz dla niej dobrze, ale…
Zapraszam serdecznie Twojego Nastolatka i Ciebie Rodzica na spotkanie, którego celem będzie podjęcie dobrej i samodzielnej decyzji, szanującej zdanie obu stron.
Bibliografia:
- Gajda J. „ABC Mądrego Rodzica: Inteligencja Twojego Dziecka, 2020 r.
- Klincewicz K. „Zarządzanie, organizacje i organizowanie – przegląd perspektyw teoretycznych”. Warszawa 2016 r.,
- Młynek P. „Współpraca rodziców i nauczycieli – charakter, oczekiwania i uwarunkowania” Rozprawa doktorska przygotowana pod kierunkiem naukowym Dr hab. Ewy Jarosz, Katowice 2017r.